Disebabkan pengaruh bahasa-bahasa Austroasia sekelilingnya, pelbagai kosa kata dalam bahasa-bahasa Cam di Asia Tenggara, termasuk bahasa Carai, telah menjadi dwisukukata dengan tekanan pada sukukata kedua. Tambahan pula, bahasa Carai telah berkembang lebih jauh mengikut corak bahasa-bahasa Austroasia, dengan kehilangan hampir semua pembezaan vokal dalam sukukata seni pangkal. Walaupun perkataan trisukukata wujud, kesemuanya ialah kata pinjaman. Perkataan biasa dalam bahasa Carai boleh diwakili sebagai:

di mana nilai dalam kurungan ialah mengikut pilihan dan "(C)" dalam kelompok "C(C)" mewakili konsonan likuida /l/, /r/ atau separavokal /w/, /j/. Dalam loghat-loghat bahasa Carai yang dituturkan di Kemboja, "(C)" dalam gugusan "C(C)" juga boleh menjadi geseran velar bersuara /ɣ/, suatu fonem yang digunakan oleh orang Carai di Kemboja, tetapi tidak dibuktikan di Vietnam. Vokal sukukata pertama dalam perkataan dwisukukata selalunya ialah vokal nirbundar pusat-tengah, /ə/, melainkan konsonan pangkalnya ialah hentian glotis /ʔ/. Vokal kedua bagi sukukata yang ditekankan menghasilkan diftong.

Sistem tulisan

Semasa Indocina Perancis, mereka memperkenalkan abjad Carai menggunakan abjad Vietnam (aksara Rumi yang diubahsuai untuk bahasa Vietnam) pada awal abad ke-20. Dengan pengenalan Alkitab dalam bahasa Carai menggunakan aksara tersebut oleh mubaligh Kristian di Vietnam selepas Perang Vietnam, orang Carai dapat meningkatkan bilangan orang yang celik huruf dan kini terdapat banyak penerbitan untuk orang Carai Vietnam. Terdapat 40 huruf - 21 konsonan + 19 vokal / 34 fonem - 9 fonem vokal + 25 fonem konsonan.

Vokal

Terdapat 9 vokal:[5]

Konsonan

Terdapat 24 konsonan:[5]

Konsonan sedutan juga telah digambarkan sebagai hentian praglotis, tetapi Jensen (2013) menerangkan bahawa penyempitan glotis dan rongga mulut berlaku serentak.[5]